Filed under: VI. Czytelnia
Wielu ludzi nie odróżnia baptystów dnia siódmego od adwentystów dnia siódmego z powodu podobnej nazwy. Rzeczywiście, istnieją pewne podobieństwa, ale i różnice do których zaliczyć możemy historię, nauczanie i organizację.
HISTORIA
Historia baptystów dnia siódmego sięga siedemnastego wieku (pierwszy zbór powstał w Londynie, w roku 1651), choć grupy o podobnym charakterze istniały dużo wcześniej. Baptyści dnia siódmego odrzucili tradycje nie znajdujące poparcia w Piśmie Świętym i przywrócili nauki, które zostały przez inne społeczności porzucone. Wśród pierwszych baptystów dnia siódmego podkreślanych było pięć głównych nauk:
- zbawienie jest darem Bożym dla tych, którzy wierzą pojednawczą ofiarę Chrystusa,
- Biblia musi być dla chrześcijan jedynym autorytetem w sprawach wiary i praktyki,
- Bóg dał moralne prawo (dziesięć przykazań) całej ludzkości, żyjącej we wszystkich okresach,
- szabat (siódmego dnia tygodnia) jest częścią Bożego prawa moralnego. Żaden ludzki autorytet nie może zmienić dnia odpocznienia i nabożeństwa,
- świeckie rządy nie powinny mieć władzy nad kościołem (rozdzielenie państwa od kościoła).
Baptyści dnia siódmego z powodu powyższych przekonań byli prześladowani na terenie Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych.
Adwentyści dnia siódmego rozwinęli się ponad 200 lat później. Pierwsi z nich byli uczniami Williama Millera. Miller zapowiadał, że powtórne przyjście Chrystusa nastąpi w 1844 r. Niespełnienie proroctwa zaowocowało «wielkim rozczarowaniem» wśród jego zwolenników. Niektórzy, przekonani przez baptystów dnia siódmego, że biblijnym dniem świętym jest sobota, wprowadzili kwestię zachowywania szabatu do swojej interpretacji proroctw Księgi Daniela i Objawienia. Nauka ta została umocniona za przywództwa Jamesa i Ellen White’ów. Ellen G. White napisała wiele książek, niekiedy zapożyczając od innych autorów. Twierdziła, że doświadcza widzeń, które wprowadziły mnóstwo rozmaitych nauk do tej młodej denominacji. Zaczęła być postrzegana jako autorytet interpretujący Biblię. Już na samym początku swego istnienia, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego zadeklarował, że jej «świadectwa dla zboru» są «głosem Pana skierowanym do Swojego ludu» (zob. Review and Herald, 12 listopada 1857).
Pierwszy zbór baptystów dnia siódmego w samych Stanach Zjednoczonych został założony w 1671 r., podczas gdy adwentyści dnia siódmego pojawili się dopiero po 1844 roku.
PEWNE PODOBIEŃSTWA
Obydwie społeczności:
- zachowują prawdziwy, biblijny szabat, siódmy dzień tygodnia, zwany popularnie «sobotą»,
- popierają wolność religijną i rozdzielenie państwa od Kościoła,
- praktykują chrzest przez całkowite zanurzenie (różnice w znaczeniu chrztu będą omówione poniżej).
WAŻNIEJSZE RÓŻNICE
I. Biblia:
Baptyści dnia siódmego postrzegają Biblię jako jedyny i ostateczny autorytet we wszelkich kwestiach dotyczących wiary i praktyki, zarówno dla poszczególnych chrześcijan, jak i Kościoła w całości.
Adwentyści dnia siódmego podkreślają, że Biblia jest źródłem ich wiary, lecz nauczają także o natchnieniu Ellen G. White, ich prorokini. Uznają jej pisma i nauki za autorytatywne dla Kościoła.
II. Interpretacja Biblii:
Baptyści dnia siódmego uważają, iż wolność myśli pod kierownictwem Ducha Świętego są niezbędne chrześcijańskiej wierze i praktykom (zob. Preambuła do Artykułów Wiary). Popierają nieskrępowane studium i otwartą dyskusję nad Biblią, a także wolność sumienia w poszukiwaniach zrozumienia i zastosowania Bożego Słowa.
Adwentyści dnia siódmego posługują się oficjalnymi wytycznymi w interpretowaniu Biblii. Kościół Adwentystów wymaga od swych członków akceptacji i poparcia wszystkich stanowisk Kościoła na każdej płaszczyźnie. Dowolność interpretacji jest ograniczona tylko w wyznaczonych kwestiach.
III. Pojednanie człowieka z Bogiem
Baptyści dnia siódmego nauczają, że pojednawcze dzieło Chrystusa zostało zakończone, gdy Chrystus zmarł na krzyżu. Życie wieczne nie jest czymś, na co można sobie zarobić dobrymi uczynkami; jest to dar dostępny jedynie z łaski. Każdy wierzący jest już dziś wolny od potępienia i pewny zbawienia, gdyż pojednanie jest już zakończone. Wszyscy jesteśmy zobowiązani do spełniania dobrych uczynków, jednak zbawienie nie jest zależne od naszych własnych wysiłków w tym względzie.
Adwentyści dnia siódmego głoszą tzw. «trójanielskie poselstwo», zgodnie z którym Chrystus wszedł do «najświętszego przedziału niebiańskiej świątyni» w 1844 roku, aby zakończyć wciąż trwające dzieło pojednania poprzez dokładny sąd nad ludem Bożym. Dzieło to określane jest mianem «sądu śledczego». Ponadto wielu adwentystów uważa, że własne wysiłki ludzi stanowią niezbędny element do uzyskania zbawienia, zarówno dla nich samych jak i dla innych.
IV. Proroctwa i powtórne przyjście Chrystusa
Baptyści dnia siódmego wierzą, że powrót Chrystusa na ziemię w mocy i chwale nastąpi już niedługo, nigdy jednak nie wyznaczają dat tego wydarzenia. Nauczają i podkreślają wagę biblijnych proroctw, jednakże nie układają żadnych szczegółowych scenariuszy dotyczących okoliczności towarzyszących powtórnemu przyjściu Jezusa.
Adwentyści dnia siódmego przywiązują wielką wagę do swojej interpretacji proroctw, której akceptacja jest wymagana od wszystkich członków kościoła. Wielu adwentystów wierzy, że jedynie ci, którzy przyjmą ową interpretację, określaną mianem «teraźniejszej prawdy», zostaną przemienieni, gdy Chrystus powróci przy końcu świata.
V. Zdrowie i dieta
Baptyści dnia siódmego nauczają, że chrześcijanie są zobowiązani do dbania o własne zdrowie, lecz nie narzucają konkretnego wzorca. Wielu baptystów dnia siódmego przestrzega starotestamentowych zaleceń dietetycznych, lecz nie postrzegają tego jako warunku do zbawienia czy członkostwa w Kościele.
Adwentyści dnia siódmego nauczają, że starotestamentowe prawa dotyczące pokarmów obowiązują również chrześcijan. Przestrzeganie ich jest warunkiem członkostwa w Kościele. Ponadto przywódcy adwentystów zalecają wszystkim członkom dietę wegetariańską.
VI. Dary i szafarstwo
Baptyści dnia siódmego uważają, że wszyscy chrześcijanie są odpowiedzialni przed Bogiem za właściwe wykorzystanie środków materialnych, jak również darów Ducha Świętego. Podobnie jak niektóre inne wspólnoty ewangeliczne, baptyści dnia siódmego popierają system dziesięcin, lecz nie postrzegają go jako warunek członkostwa w Kościele.
Adwentyści dnia siódmego postrzegają dziesięcinę (oddawanie na rzecz kościoła dziesięciu procent dochodu) jako bezwzględny obowiązek wszystkich członków Kościoła. Ponadto uważają, że dziesięcina powinna być uzupełniana systematycznie zbieranymi darami. Wielu adwentystów naucza, że nie oddawanie dziesięciny jest równoznaczne z kradzieżą i jest ciężkim grzechem.
VII. Organizacja Kościoła
Baptyści dnia siódmego zorganizowani są kongregacjonalnie. Odpowiedzialność związana z organizacją i działalnością Kościoła spoczywa na członkach lokalnych zborów. Wybór pastora, zarządzanie własnością majątkową czy ustalanie priorytetów w służbie to kompetencje należące do miejscowego zgromadzenia. Popiera się współpracę między zborami, wspólne przedsięwzięcia, społeczność i duchowe ubogacanie się.
Adwentyści dnia siódmego są społecznością autorytarną i scentralizowaną. Forma organizacji oparta jest na modelu episkopalnym. Mianowanie na stanowisko pastora, własność majątkowa, ustalanie celów i projektów zawsze należy do zwierzchnich władz Kościoła, nie zaś do kompetencji lokalnych zborów. Większość dziesięcin i darów jest odsyłana do centralnych zarządów, które decydują o ich rozdysponowaniu.
VIII. Stosunki z innymi chrześcijanami
Baptyści dnia siódmego chcą dzielić się biblijnymi prawdami ze wszystkimi ludźmi. Pragną mieć społeczność z innymi odrodzonymi z Ducha biblijnymi chrześcijanami. Dlatego też otwarci są na współpracę z ewangelicznymi chrześcijanami, również tymi, którzy nie rozumieją jeszcze prawdy o dniu sobotnim. Większość baptystów dnia siódmego postrzega kwestię tzw. «piętna bestii» jako należącą nadal do przyszłości i upatruje w nim problem znacznie poważniejszy od kwestii, który dzień należy święcić.
Adwentyści dnia siódmego uznają swoją organizację za «kościół ostatków», a wielu z nich uważa, iż tylko członkowie Kościoła Adwentystów otrzymają zbawienie. Ponadto, zgodnie z «Wielkim bojem», święcenie niedzieli jest postrzegane jako «piętno bestii» z Księgi Objawienia. Te dwie nauki ograniczają stosunki adwentystów z innymi wyznaniami, w szczególności z tymi, które nie zachowują szabatu jako dnia świętego.
IX. Szabat
Baptyści dnia siódmego zachowują szabat od niemal 400 lat. Nauczali o tym szczególnym dniu jako o błogosławieństwie, które Bóg ustanowił dla wszystkich ludzi, za co byli prześladowani. Posłuszeństwo Bogu jest uważane jako odpowiedź miłości na Jego łaskę. Wierzą, że szabat powinien być wiernie zachowywany jako dzień odpoczynku, uwielbienia i wspólnoty.
Adwentyści dnia siódmego dowiedzieli się prawdy o szabacie od baptystów dnia siódmego. Adwentyści często podkreślają, że zachowywanie szabatu jest konieczne do zbawienia. Szabat odgrywa też dużą rolę w adwentystycznej wykładni proroctw biblijnych, włącznie z poglądem, iż świętowanie niedzieli jest wymienionym w Objawieniu Jana «piętnem bestii».
X. Chrzest
Baptyści dnia siódmego nauczają, że chrzest przez zanurzenie jest świadectwem śmierci, pogrzebu i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Ponieważ chrzest jest osobistym świadectwem nawrócenia, baptyści dnia siódmego uznają ważność chrztu udzielonego w innych wyznaniach, pod warunkiem, iż miał on formę biblijną (przez zanurzenie na wyznanie wiary), osoba go przyjmująca była odrodzona z Ducha i uznaje sama jego ważność.
Adwentyści dnia siódmego zazwyczaj nie akceptują chrztu udzielanego przez inne wyznania chrześcijańskie. Wynika to z faktu, iż w Kościele Adwentystów Dnia Siódmego chrzest oznacza nie tylko złożenie świadectwa o śmierci, pogrzebie i zmartwychwstaniu Chrystusa, ale odnosi się również do przyjęcia adwentystycznej doktryny religijnej oraz członkostwa w organizacji.
Opracowując tą broszurę starano się obiektywnie przedstawić historyczne stanowiska wiary obu wyznań. Dokument ten nie obejmuje z pewnością wszystkich kwestii, jako że wśród poszczególnych wiernych obu Kościołów istnieją nieznaczne różnice.
Tytuł oryginału: A comparison of Seventh Day Baptists and Seventh-day Adventists.
Dodaj komentarz so far
Dodaj komentarz
..:::Baptyści Dnia Siódmego:::.. 